Φυσικό Περιβάλλον

Φυσικό Περιβάλλον (4)

Γενικές πληροφορίες – Ιστορικά στοιχεία

Η Πάρνηθα είναι βουνό της Αττικής που μαζί με τα όρη Ποικίλο, Αιγάλεω , Πεντέλη και Υμηττό περικλείει την πρωτεύουσα και τα περίχωρά της. Διοικητικά υπάγεται στους δήμους Αχαρνών, Φυλής, Ωρωπού και Διονύσου. Έχει συνολική έκταση 300τ.χλμ και η υψηλότερη κορυφή της είναι η Καραμπόλα (1413μ). Η ονομασία Πάρνηθα προέρχεται από την λέξη <<Πάρνης>> που έχει προέλευση από την αρχαία Πελασγική γλώσσα. Κατά τον Νέζη, η ρίζα της είναι συγγενής με τις λέξεις Πάρνωνας και Παρνασσός. Η Πάρνηθα έχει ανακηρυχθεί περιοχή ιδιαίτερου φυσικού κάλλους και ένα σημαντικό της τμήμα απαρτίζει τον ομώνυμο Εθνικό δρυμό. Έχει ενταχθεί στο δίκτυο Natura 2000 ενώ αποτελεί και σημαντικό καταφύγιο για τα πουλιά (SPA). Η ευρύτερη περιοχή της Πάρνηθας διαθέτει 16 κορυφές με υψόμετρο μεγαλύτερο των 1000μ. και 43 που υπερβαίνουν τα 700μ. Στην περιοχή Μαυροβούνι έχει χτιστεί το καζίνο της Πάρνηθας MontParnes και η πρόσβαση γίνεται είτε με αυτοκίνητο, είτε με το τελεφερίκ.

Αρχαιολογικοί χώροι / Σπήλαια :

Η Πάρνηθα θεωρείται το πιο οχυρωμένο βουνό της Αρχαίας Ελλάδας καθώς ήταν προπύργιο της Αττικής. Στην περιοχή βρίσκουμε περισσότερα από 20 σπήλαια και βάραθρα. Τα σημαντικότερα είναι το σπήλαιο του Πανός, της Αγίας Τριάδας και το σπηλαιοβάραθρο του Νταβέλη. Από τα βάραθρα σημαντικότερα είναι στην κορυφή Κεραμίδι, το βάραθρο του Ταμιλθίου , της Γκούρας και της Δεκέλειας. Στην περιοχή της Δεκέλειας βρίσκεται και ο τάφος του ποιητή Σοφοκλή.

Χλωρίδα

Στον Εθνικό Δρυμό της Πάρνηθας βρίσκουμε 1.100 είδη φυτικών ειδών. Κυρίαρχο είναι η Χαλέπιος Πεύκη. Άλλα είδη που συναντούμε είναι το Πουρνάρι, Φυλλίκι, Αριά, Κουμαριά, Βελανιδιά, Οξύκερδος, Ρείκια, Σπαρτά, Αγριολεύκες, Σχίνα, Μυρτιές, Κουτσουπιές, Κέδρα, Δρύς, Όστριες , Αγριελιές, Φράξοι, Αγριοκορομηλιές, Σφενδάμια, Πλατάνια, Ιτιές. Δυο αποκλειστικά είδη της Πάρνηθας είναι η καμπανούλα του Celsius και το αγριογαρύφαλλο. Υπάρχουν πάνω από 100 σπάνια είδη κάποια από τα οποία βρίσκονται μόνο στην Ελλάδα. Χαρακτηριστικό είναι η Κεφαλληνιακή ελάτη (Abiescephalonica), που σχηματίζει το μοναδικό ελατοδάσος της Αττικής. Μαζί με την ελάτη συμβιώνει και η Mαύρη Πεύκη (Pinusnigra). Τέλος, τα μανιτάρια παρουσιάζουν πλούσια ποικιλία με 81 είδη από τα οποία 5 είναι δηλητηριώδη και το 1 θανατηφόρο.

Πανίδα

Από τα 116 είδη θηλαστικών της χώρας τα 42 απαντώνται στην Πάρνηθα. Τα 35 είναι προστατευόμενα και τα 23 από αυτά σπάνια. Ο κυριότερος εκπρόσωπος της πανίδας του εθνικού δρυμού της Πάρνηθας είναι το Κόκκινο Ελάφι (cervuselaphus). Μικρός πληθυσμός επίσης ζει στην Ροδόπη και στην περιοχή Ραφταναίων – Πραμάντων Ηπείρου. Μαζί με το ζαρκάδι (capreoluscapreolus ) και το πλατώνι (damadama) είναι τα μοναδικά είδη ελαφιών που ζουν στην Ελλάδα. Ο πληθυσμός των κόκκινων ελαφιών που ζουν στην Ελλάδα ανέρχεται στα 1000 ζώα. Επίσης, υπάρχει ένας μικρός αριθμός Κρητικού αιγάγρου που ζει ελεύθερα .

Τα είδη θηλαστικών – που έχουν πάρει την ελληνική ονοματολογία από τον Κανέλλη- είναι τα εξής:

Ελληνική Ονομασία

Σκατζόχοιρος                                          

Τυφλασπάλακας                                  

Σπιτομυγαλίδα                                        

Χωραφομυγαλίδα                                    

Κηπομυγαλίδα                                      

Ετρουσκομυγαλίδα                              

Νυχτονόμος                                              

Τρανορινόλοφος                                  

Μικρορινόλοφος                                  

Ρινόλοφος του Blasius                          

Πτερυγονυχτερίδα                                

Μικρομυωτίδα                                      

Πυρρομυωτίδα                                      

Τρανομυωτίδα                                      

Μικρονυκτοβάτης                              

Νυκτοβάτης                                        

Λευκονυχτερίδα                                

Νυχτερίδα του Nathusius                 

Νανονυχτερίδα                                  

Βουνονυχτερίδα                                

Ωτονυχτερίδα                                    

Παρδαλονυχτερίδα                          

Λαγός                                                

Σκίουρος                                            

Δενδρομυωξός

Δασομυωξός                          

Μικροτυφλοπόντικας            

Νανοκρικετός

Αρουραίος Μεσογείου           

Σκαπτοποντικός

Βραχοποντικός                      

Δασοποντικός                        

Κρικοποντικός                                   

Μαυροποντικός                     

Δεκατιστής                             

Σταχτοποντικός                     

Τσακάλι                                 

Σκύλος                                               

Αλεπού                                  

Νυφίτσα                                 

Κουνάβι                                 

Ασβός                                    

Γάτα

Ελάφι 

Επιστημονική Ονομασία

Erinaceusconcolor          

Talpa caeca

Crocidura russula    

Crocidura leucodon  

Crocidura suaveolens

Suncus etruscus

Tadarida taeniotis    

Rhinolophus ferrumequinum

Rhinilophus hipposideros

Eptesicus serotinus

Miniopterus schreibersi

Myotis blythi

Myotis emarginatus

Myotis myotis

Nyctalus leisleri

Nyctalus noctula

Pipistrellus kuhli

Pipistrellus nathussil

Pipistrellus pipistrellus

Pipistrellus savil

Plecotus auritus

Vespertilio murinus

Lepus europaeus

Sciurus vulgaris

Dryomys nitedula

Glis glis

Spalax leucodon

Cricetulus migratorius

Microtus guentheri

Pitimys savii

Apodemus mystacinus

Apodemus sylvaticus

Apodemus flavicollis

Rattus rattus

Rattus norvegicus

Mus domesticus

Canis aureus

Canis familiaris

Vulpes vulpes

Mustela nivalis

Martes foina

Meles meles

Felis catus

Cervus elaphus

Τα είδη πτηνών που συναντούμε είναι τα εξής 132 για τα οποία χρησιμοποιείται η επιστημονική ονοματολογία κατά Voous

Πελαργός

Όρνιο

Σφηκιάρης

Φιδαετός

Διπλοσάϊνο

Τσιχλογέρακο

Γερακίνα

Αετογερακίνα

Χρυσαετός

Βραχοκιρκίνεζο

Μαυροκιρκινεζο

Νανογέρακο

Δενδρογέρακο

Μαυροπετρίτης

Πετρίτης

Πετροπέρδικα

Νησιώτικη Περδικα

Ορτύκι 

Μπεκάτσα

Καστανοκέφαλος Γλάρος

Ασημόγλαρος

Αγριοπερίστερο

Φασσοπερίστερο

Φάσσα

Δεκοχτούρα

Τρυγόνι

Κούκος

Τυτώ

Γκιώνης

Μπούφος

Κουκουβάγια

Χουχουριστής

Νανόμπουφος

Γιδοβύζι

Σταχτάρα

Ωχροσταχτάρα

Σκεπαρνάς

Αλκυόνα

Μελισσοφάγος

Χαλκοκουρούνα

Τσαλαπετεινός

Στραβολαίμης

Δρυοκολάπτης

Παρδαλοτσικλιτάρα

Γαλιάντρα

Μικρογαλιάντρα

Κατσουλίερης

Δενδροσταρήθρα

Βραχοχελίδονο

Χελιδόνι

Δενδροχελίδονο

Σπιτοχελίδονο

Δενδροκελάδα

Λιβαδοκελάδα

Κιτρινοσουσουράδα

Σταχτοσουσουράδα

Λευκοσουσουράδα

Νεροκότσυφας

Τρυποφράχτης

Θαμνοψάλτης

Κοκκινολαίμης

Αηδόνι

Κοκκινούρης

Καρβουνιάρης

Καστανολαίμης

Μαυρολαίμης

Σταχτοπετρόκλης

Ασπροκώλα

Πετροκότσιφας

Γαλαζοκότσυφας

Χιονότσιχλα

Κότσυφας

Τσίχλα

Κεδρότσιχλα

Κοκκινότσιχλα

Τσαρτσάρα

Ωχροστριτσίδα

Κοκκινοτσιροβάκος

Μαυροτσιροβάκος

Μουστακοτσιραβάκος

Δενδροτσιροβάκος

Θαμνοτσιροβάκος

Κηποτσιροβάκος

Μαυροσκούφης

Δασοφυλλοσκόπος

Δενδροφυλλοσκόπος

Χρυσοβασιλίσκος

Βασιλίσκος

Μυγοχάφτης

Νανομυγοχάφτης

Κρικομυγοχάφτης 

Μαυρομυγοχάφτης

Κλειδωνάς

Βουνοπαπαδίτσα

Ελατοπαπαδίτσα

Γαλαζοπαπαδίτσα

Καλόγερος

Δενδροτσοπανάκος

Βραχοτσοπανάκος

Βουνοδενδροβάτης

Καμποδενδροβάτης

Συκοφάγος

Αετομάχος

Γαιδουροκεφαλάς

Κοκκινοκεφαλάς

Κίσσα

Καρακάξα

Κιτρινοκαλιακούδα

Κοκκινοκαλιακούδα

Κάργια

Κουρούνα

Κόρακας

Ψαρόνι

Σπουργίτης

Δενδροσπουργίτης

Πετροσπουργίτης

Σπίνος

Χειμωνόσπινος

Σκαρθάκι

Φλώρος

Καρδερίνα

Λούγαρο

Φανέτο

Σταυρομύτης

Χοντρομύτης

Χρυσοτσίχλονο

Σιρλοτσίχλονο

Βουνοτσίχλονο

Βλάχος

Σκουρόβλαχος

Αμπελουργός

Τσιφτάς

Ciconia ciconia

Gyps fulvus

Pernis apivorus

Circaetus gallicus

Accipiter gentilis

Accipiter nisus

Buteo buteo

Buteo rufinus

Aquila chrysaetos

Falco tinnunculus

Falco vespertinus

Falco columbarius

Falco subbuteo

Falco eleonorae

Falco peregrinus

Alectoris graeca

Alectoris chukar

Coturnix coturnix

Scolopax rusticola

Larus rudibundus

Larus cacchinans

Columba livia

Columba oenas

Columba palumbus

Streptopelia decaocto

Streptopelia turtur

Cuculus canorus

Tyto alba

Otus scops

Bubo bubo

Athene noctua

Strix aluco

Asio otus

Caprimulgus europaeus

Apus apus

Apus pallidus

Apus melba

Alcedo atthis

Merops apiaster

Coracias garrulus

Upupa epops

Jynx torquilla

Picus viridis

Dendrocoposmajor

Μelanocorypha calandra

Calandrella brachydactyla

Galerida cristata

Lullula arborea

Ptyonoprogne rupestris

Hirundo rustica

Hirundo daurica

Celichon urbica

Anthus trivialis

Anthus pratensis

Motacilla flava feldegg

Motacilla cinerea

Motacilla alba

Cinclus cinclus

Troglodytes troglodytes

Prunella modularis

Erithacus rubecula

Luscinia megarhynchos

Phoenicurus phoenicurus

Phoenicurus ochruros

Saxicola ruberta

Saxicola torquata

Oenanthe oenanthe

Oenanthe hispanica

Monticola saxatilis

Monticola solitaries

Turdus torquatus

Turdus merula

Turdus philomelos

Turdus pilaris

Turdus iliacus

Turdus viscivorus

Hippolais pallid

Sylvia cantillans

Sylvia melanocephala

Sylvia rueppelli

Sylvia hortensis

Sylvia communis

Sylvia borin

Sylvia atricapilla

Phylloscopus sibilatrix

Phylloscopus collybita

Regulus regulus

Regulus ignicapillus

Muscicapa striata

Ficedula parva

Ficedula albicolis

Ficedula hypoleuca

Parus lugubris

Parus montanus

Parus ater

Parus caeruleus

Parus major

Sitta europaea

Sitta neumayer

Certhia familiaris

Certhia brachydactyla

Oriolus oriolus

Lanius collurio

Lanius minor

Lanius senator

Garrulous glandarius

Pica pica

Pyrrhocorax graculus

Pyrrhocorax pyrrhocorax

Corvus monedula

Corvus corone cornix

Corvus corax

Sturnus vulgaris

Passer domesticus

Passer montanus

Petronia petronia

Fringilla coelebs

Fringilla montifringilla

Serinus serinus

Carduelis chloris

Carduelis carduelis

Carduelis spinus

Carduelis cannabina

Loxia curvirostra

Cocc. coccothraustes

Emberiza citrinella

Emberiza cirlus

Emberiza cia

Emberiza hortulana

Emberiza caesia

Emberiza melanocephala

Miliaria calandra

Τα είδη ερπετών και αμφιβίων που συναντούμε είναι 30 και ακολουθούν την ελληνική ονοματολογία από τον Χονδρόπουλο:

Σαλαμάνδρα

Κοινός Τρίτωνας

Χωματόφρυνος

Πρασινόφρυνος

Δενδροβάτραχος

Ελληνικός βάτραχος

Ευκίνητος βάτραχος

Λιμνοβάτραχος

Μεσογειακή χελώνα

Ελληνική χελώνα

Κρασπεδωτή χελώνα

Κυρτοδάκτυλος

Κονάκι

Τυφλίτης

Αβλέφαρος

Λιακόνι

Οφιόμορος

Πρασινόσαυρα

Αιγαιόσαυρα

Τοιχόσαυρα

Ταυρική Γουστέρα

Σκουληκόφιδο

Δενδρογαλιά

Σαίτα

Σπιτόφιδο

Σαπίτης

Νερόφιδο

Γατόφιδο

Οχιά

Λαφίτης

Salamandra

Triturus vulgaris

Bufo bufo

Bufo viridis

Hyla arborea

Rana graeca

Rana dalmatina

Rana ridibunda

Testudo hermanni

Testudo graeca

Testudo marginata

Cytodactylus kotshyi

Anguis fragillis

Ophisaurus apodus

Ablepharus kitaibelii

Chalcides ocellatus

Ophiomorus punctatissimus

Lacerta trilineata

Podarcis erhardii

Podarcis muralis

Podarcis taurica

Typhlops vernicularis

Coluber gemonensis

Coluber najadum

Elaphe situla

Malpolonmonspessulanus

Natrix natrix

Telescopus fallax

Vipera ammodytes

Elaphe quatuorlineata

Δράσεις

Η Πάρνηθα, λόγω της μικρής απόστασης από την Αθήνα και του καλού οδικού δικτύου της, καθίσταται ένας ιδανικός τόπος αναψυχής. Στην περιοχή πραγματοποιούνται δραστηριότητες όπως πεζοπορία, σε ένα εκτεταμένο δίκτυο από μονοπάτια ιδιαίτερου φυσικού κάλλους (Θρακομακεδόνες –Αυλώνας, Αμυγδαλέζα –Μονή Κλειστών ,Θρακομακεδώνες –Καταφύγιο Φλάμπουρι), αναρρίχηση, ορεινή ποδηλασία και Ξεναγήσεις με την συνοδεία του επιμελητή ξεναγού Εθνικών Δρυμών.

Στον πυρήνα του εθνικού Δρυμού της Πάρνηθας βρίσκονται και τρεις μεγάλοι χώροι αναψυχής με κατάλληλες υποδομές για φαγητό και παιχνίδι.

Πρόσβαση

Η Πάρνηθα απέχει μόλις 30 χλμ. από το κέντρο της Αθήνας. Μετά τη φωτιά του 2007 προσεγγίζεται μόνο από τη νότια πλευρά της. Ασφαλτοστρωμένος δρόμος ξεκινά από τους πρόποδες της Πάρνηθας (θέση τελεφερίκ) και καταλήγει στην Αγ. Τριάδα (υψόμετρο 1.020 μ), τον πυρήνα του Εθνικού Δρυμού. Η περιοχή μπορεί να προσεγγιστεί οδικώς διαφορετικά με την λεωφορειακή γραμμή 724.

Επικοινωνία:

Δασαρχείο Πάρνηθας Λεωφ. Θρακομακεδόνων 142, Αχαρνές . Τ.Κ. 13601

Τηλ.: 210 2434061-3

fax.: 210 2434064

 

Γενικές πληροφορίες - Ιστορικά στοιχεία

Στις Αχαρνές βρίσκεται ο επιβλητικότερος και καλύτερα διατηρημένος μυκηναϊκός θολωτός τάφος της Αττικής ο οποίος ανακαλύφθηκε στα 1879 από Γερμανούς αρχαιολόγους, στην πλαγιά τεχνητού λόφου. Ο τάφος χρονολογείται στην ΥΕ III εποχή (14ος -13ος αι. π.Χ). Αποτελείται από το δρόμο, δηλαδή το διάδρομο που οδηγούσε στον τάφο, το στόμιο και το θάλαμο. Είναι υπόγειος, κτισμένος µε σχετικά μικρές πέτρες ακανόνιστου σχήµατος και το σχήμα του κωνικό. Εξωτερικά η θόλος καλύπτεται µε χώμα παραπέμποντας έτσι σε ένα είδος τύμβου.

Χλωρίδα:

Φοίνικες, ευκάλυπτοι, πεύκα, ακακίες, χαρουπιές 

Πρόσβαση

Οδός: Λεωφόρος Φιλαδελφείας 205

Στάση: 5η στάση Κόκκινου Μύλου

Λεωφορείο : Γ9

 

Χλωρίδα

Πεύκα, γκαζόν.

Πρόσβαση

Οδός: Αχαρνών και Φυτά

Στάση: Μιλτιάδου

Λεωφορείο : 733

Γενικές πληροφορίες - Ιστορικά στοιχεία

Πρόκειται για λόφο στα σύνορα του Δήμου Αχαρνών με τους Δήμους Άνω Λιοσίων και Ζεφυρίου. Κατά τον Frazer στα δυτικά του λόφου των 40 Μαρτύρων υπήρχαν ίχνη αρχαίων τειχών ενώ κατά τον Traill οι λόφοι του Προφήτη Ηλία και των 40 Μαρτύρων ήταν κέντρο των αρχαίων Αχαρνών. Στην αρχαιολογική συλλογή Αχαρνών έχουν μεταφερθεί ορισμένα από τα ευρήματα αυτά και στον περίβολο της εκκλησίας υπάρχουν ακόμη αράβδωτοι κίονες κ.α. Όλη η δασική έκταση του λόφου έχει αναδασωθεί .

Χλωρίδα

Πεύκα, ακακίες , ευκάλυπτοι, θάμνοι, φρύγανα.

Πρόσβαση

Οδός: Αχαρνών και Μελούνας

Στάση: Πολυκατοικίες

Λεωφορείο: 878, 879